588

تابستون و گرما که میاد خونه انگار چسب پیدا می کنه! می چسبم بهش و سخت ازش جدا می شم! همه ی لذت تابستون برای من تو خوابیدن های صبحشه و ولو شدن زیر کولر در حال کتاب خوندن و قلاب بافی، مثل تابستونای زمان محصل بودنم که بعد مدرسه ای شدن گل پسر تابستونام انگار شبیه همون موقعا شده.

 از اول تابستون باشگاه رفتنم رو تعطیل کردم، چون حس صبح زود بیدار شدن رو ندارم و جز یک بار استخر رفتن حرکت ورزشی دیگه ای انجام ندادم. مواردی هم که از خونه بیرون می رم، بیشتر برای بردن و آوردن گل پسر به کلاس های تابستونی شه و اصلا دلم نمی خواد تو این گرمای جانکاه برای کار دیگه ای بیرون برم!

اما امروز حس کردم باید یه تکونی به خودم بدم، از خونه برم بیرون و به یه سری از کارها برسم. مهم ترینش هم تمدید گواهی نامه رانندگیم که یک سال واندی از اعتبارش گذشته بود! و اصل اینه که همت کنی و از خونه بزنی بیرون، بعد دیگه می شه کارها رو پشت سر هم ردیف کرد و انجام داد! رفتن به مرکز خدمات الکترونیک پلیس و تحویل مدارک، مطب دکتر برای معاینه چشم، خرید پارچه مشکی برای لباس مراسم سالگرد آقا جون، بردن گل پسر به کلاس و بعد سلمونی و.... یه احساس سبکی دل نشین که مخصوصِ بعدِ انجام کارهای عقب افتاده اس!