699

همیشه ته دلم می دانستم آخرش همین می شود. هر وقت لبخند دل نشینت را می دیدم، صدایی که آرامش و صلابت را با هم داشت می شنیدم و غرق غرور و افتخار می شدم، می دانستم برای چون تویی جز شهادت برازنده نیست، که خودت گفته بودی تا کسی شهید نبود شهید نمی شود و تو مردِ مرگ در رختخواب نبودی سردار!

حالا به آرزویت رسیده ای، حالا که پیکر سوخته و قطعه قطعه ات شهر به شهر تشییع می شود و تو از آن بالا لبخند می زنی، همان لبخند زیبای دل نشینت را...

به پاس همه شب هایی که با آرامش به رختخواب رفتیم ، بمب هایی که بر سرمان نریخت، خانه هایی که آوار نشد، عزیزانی که کشته نشدند، به پاس امنیت و آرامشی که برای ما به ارمغان آوردی، بهشت برین الهی جایگاهت باشد.

شهادتت مبارک حاج قاسم، سردار دلها!