747

از اثرات شرایط و وضعیت خاص این چند ماه اخیره یا عوامل متعدد دیگه که ذهنم یه مدته حسابی مشغول و درگیره و انواع فکرهاس که توش میاد و می ره، از دغدغه های فلسفی اعتقادی تا امور روزمره. این که بعد از سی و اندی سال زندگی کجای کارم و اصلا جای درستی وایستادم؟ این که نکنه دارم فرصت عمر رو مفت از دست می دم و برای بهتر و مفیدتر بودن باید چی کار کنم؟... 

شاید اگه این وضع استندبای گونه ای که بیشتر از دوساله توش گیرافتادم و همه اش منتظرم تا شرایط زندگی مون روتین و متعادل و یه سری از مشکلات برطرف بشه نبود، این آشفتگی ها و بی سر و سامونی های فکری به این شدت نمایان نمی شدن و بیشتر از این تکلیفم با خودم و زندگیم روشن بود. مسائل و مشکلاتی که انگار قرار نیست تموم بشن و فقط از حالتی به حالت دیگه درمیان!